Genialny witraż Apollo – system słoneczny Kopernika zostanie odtworzony na podstawie planów i szkiców artysty zachowanych w archiwach Muzeum Narodowego w Krakowie. Zaproszeni do pracowni widzowie będą mogli śledzić proces jego powstawania.
Od marca do października trwać będzie projekt Pracowni i Muzeum Witrażu pod nazwą Apollo w budowie. Jego głównym założeniem jest rekonstrukcja jednego z najpiękniejszych dzieł witrażowych Stanisława Wyspiańskiego. Realizowane w oparciu o koncepcję żywego muzeum przedsięwzięcie zakłada przenikanie się dwóch przestrzeni: funkcjonującej od 1902 roku pracowni witrażu oraz części ekspozycyjnej instytucji.
- Zwiedzający nasze muzeum mogą wejść do warsztatu (zawsze z przewodnikiem), podglądać artystów przy pracy i jednocześnie dowiedzieć się, jak przebiega proces tworzenia witrażu. Dlatego muzeum jest "żywe", bo znajdują się tam nie tylko eksponaty, ale też prawdziwi ludzie wykonujący swoją codzienną pracę – zaznacza przedstawicielka Muzeum.
Każdy, kto wybierze się do pracowni, zobaczy, jak witraż "rośnie". Obejrzy też powiększoną wersję oryginalnego projektu Wyspiańskiego i pozna rozmaite szczegóły oraz ciekawostki na jego temat. Nie zabraknie też warsztatów dla najmłodszych i nie tylko. Zwieńczeniem akcji będzie prezentacja zrekonstruowanego dzieła podczas przekrojowej wystawy twórczości słynnego młodopolskiego artysty w MNK.
Historia witrażu Apollo – system słoneczny Kopernika zaczyna się w roku 1905, kiedy został wykonany dla budynku Towarzystwa Lekarskiego. Ucierpiał pod koniec II wojny światowej na skutek wysadzenia pobliskiego wiaduktu kolejowego przez wojska niemieckie, zaledwie dzień przed ich ostatecznym wycofaniem z Krakowa. Odtworzono go w 1972 roku. Wersja ta jednak znacznie odbiega od oryginalnego projektu ze względu na brak odpowiednich warunków oraz dostępu do materiałów w tamtym okresie. Teraz dzieło wielkiego artysty z Krakowa zostanie odbudowane zgodnie z jego zamysłem, z ręcznie robionego szkła witrażowego z bawarskiej huty, w której w szlachetne materiały zaopatrywali się już XIX-wieczni twórcy.
W okresie Młodej Polski Kraków był największym w kraju ośrodkiem sztuki witrażowej, w którym tworzyła śmietanka artystyczna epoki. Obok Wyspiańskiego byli to również Józef Mehoffer czy Wojciech Jastrzębowski. Każdy z nich współpracował z Krakowskim Zakładem Witrażów S.G. Żeleński, którego tradycje kontynuuje Pracownia i Muzeum Witrażu. Do najsłynniejszych krakowskich dzieł tego typu należą witraże Wyspiańskiego w kościele Franciszkanów czy Mehoffera w Katedrze Wawelskiej. Wiele ciekawych realizacji można też znaleźć w krakowskich kamienicach. Na stronie internetowej Muzeum Witrażu znajduje się interaktywna mapka prezentująca niektóre z nich.
Zdjęcie: Dom Towarzystwa Lekarskiego (witraże),ul. Radziwiłłowska 4,Kraków, fot. Zygmunt Put (Wikimedia Commons)